La Voz de Galicia – 4 de Agosto, 2017 →
O equipo do neurocientífico Ken Kosik descubriu o xene que dispara o inicio precoz de alzhéimer nunha rexión de Antioquía, Colombia. Despois de anos de investigación por parte do neurólogo local Francisco Lopera, o profesor Kosik púxose en contacto con el para comprobar que o feito de que a meirande parte da poboación desa zona sufrira alzhéimer temperán era por unha mutación xenética que se pode trazar a un devanceiro común de hai máis de 375 anos (probablemente un conquistador español). Este descubrimento, que deu a volta ao mundo e que converteu esa rexión na capital da investigación do alzhéimer, mostra unha realidade desgarradora: en Antioquía máis de 5.000 persoas portan esa mutación xenética, e saben con certeza que, antes da súa quinta década de vida, o alzhéimer levaráos rápido e sen preguntar.
Comecei a traballar con Kosik hai dous anos, no deseño dunha clase piloto que iniciaremos a próxima semana na Universidade de California en Santa Barbara. Centrarémonos na educación interdisciplinar utilizando a perda da memoria como metáfora da realidade na que vivimos: perda da memoria cultural e persoal a través da neurociencia, da antropoloxía e das artes. Ver a súa curiosidade polo meu xeito de entender o poder das artes na educación e o potencial das artes na divulgación dunha enfermidade que é xa unha realidade cotiá foi todo un acicate nun momento crítico da miña carreira.
Pero é a filantropía a que fai posible este proxecto, e tristemente a falta de incentivos para a filantropía deste lado do Atlántico é o que non nos deixa gozar do verdadeiro poder dos nosos investigadores e creadores, deixando así un oco de soños imposibles de ser soñados.
