La Voz de Galicia – 15 de octubre, 2021 →
Para variar, estaba escoitando un podcast mentres facía as cousas da casa. E para cambiar as sabas da nosa cama e pasar a vasoira, decidín que ía pór Hidden Brain, un dos meus programas favoritos da radio pública dos Estados Unidos (a NPR). Esta semana conversaban coa psicóloga e investigadora Kristin Neff, pioneira no campo da «autocompaixón», é dicir, a compaixón cara unha mesma. E a verdade é que, na miña ignorancia, nunca me parara a pensar no que significaba a compaixón no contexto individual, no que significaba ser amable cunha mesma, ou tan sequera na relación da autoestima co xeito que temos de sentir as nosas vidas e as dos demais.
Houbo un momento no podcast no que Neff comezou a falar sobre o que significa o perdón no contexto da autocompaixón, e entón veume á cabeza aquela frase que escoitara nun documental sobre Carmen Laforet: «Tes que perdoarte tódolos días». E de súpeto atopei nela un significado máis profundo, pois todos cometemos erros, pero perdoarse a unha mesma non significa escusarse, senón aceptarse.
Non sei se acabarei mercando un dos seus libros, pero as súas ideas fixéronme reflexionar sobre esoutra frase de Elsa Punset, a de que «as emocións son contaxiosas», e no que significa practicar a compaixón na súa definición máis ampla: «Identificarse cos males de alguén». Pois como suxería Neff , se cadra, practicando a súa definición da autocompaixón («ser amable cunha mesma, entender a humanidade compartida e practicar a atención plena») poderiamos aprender mellor a poñernos no lugar do outro. Pois «ter compaixón tamén significa ofrecer comprensión e amabilidade aos demais cando cometen erros, en vez de xulgalos con dureza».
