La Voz de Galicia – 30 de agosto, 2019 →
A historia do profesor David Carroll, que hai un ano comezara unha demanda para recuperar a información que a polémica Cambridge Analytica tiña sobre el, é o preludio do documental The Great Hack. Unha obra que informa, de xeito dixerible, sobre o uso dos nosos datos para a manipulación da sociedade, e sobre o feito de que o resultado da meirande parte dos procesos electorais da actualidade, tanto nos EUA coma en Trinidad e Tobago, xa son consecuencia desa compilación de datos a través das redes sociais e do seu posterior uso para a nosa polarización.
Despois de velo quedei matinando na idea de que non somos os donos da nosa propia información e, como dicía Carroll, no feito de que o dereito á protección dos nosos datos forma parte dos dereitos humanos.
Entón lembrei o dereito ao esquecemento da lexislación europea sobre a protección de datos. Pois fora o español Mario Costeja González o que hai uns anos comezara unha batalla legal contra Google, reclamando o seu dereito a ser esquecido. O seu caso abrira unha conversa internacional sobre as consecuencias da libre circulación de datos persoais na era dixital, e marcara un antes e un despois na súa lexislación. E aprendín que todos temos información persoal que non podemos sacar da Rede, a menos que denunciemos a Google. E tamén temos información persoal, que non sabemos nin cal é, que foi roubada a través dos nosos paseos polas redes sociais, á que non podemos acceder nin sequera denunciando a xigantes coma Cambridge Analytica.
Se cadra queda moito para recuperarmos os dereitos dos datos que tan amablemente cedemos tódolos días e que serán utilizados na nosa contra nalgún momento das nosas vidas…
