El ADN de Colón

La Voz de Galicia – 25 de noviembre, 2022 →

Cristina PatoEsta semana chegáronme varias mensaxes de amigos anglofalantes co enlace a unha noticia do xornal británico The Guardian que se facía eco da exhumación do cadáver de Xohan Marinho, parente de Pedro Álvarez de Soutomaior (tamén coñecido como Pedro Madruga). O titular era Researchers in Galicia open 15th-century tomb to test Columbus link theory, algo así como Investigadores en Galicia abren unha tumba do século XV para probar a teoría da orixe de Colón, e facía referencia á nova publicada en La Voz de Galicia, que describía os traballos desenvolvidos na igrexa de San Martiño de Sobrán (Vilagarcía) polo arqueólogo Mateo Fontán e a catedrática de antropoloxía física da Universidade de Granada, Inmaculada Alemán. Traballos relacionados cunha das teorías sobre a orixe de Cristovo Colón, neste caso a teoría que defende a Asociación Cristóbal Colón Gallego, que promove esta investigación coa intención de conseguir o ADN dun familiar de Pedro Madruga, para así cotexalo co ADN de Colón recollido no sepulcro de Sevilla polo equipo do profesor José Antonio Lorente, e confirmar ou desmentir a teoría de que Madruga e Colón eran a mesma persoa. Pois como dicía o arqueólogo Antonio Castro nunha entrevista radiofónica, as teorías do Colón galego nacen con Celso García de la Riega a finais do século XIX, pero é Alfonso Philippot o que suxire que «no momento da desaparición de Pedro Madruga, xusto aparece a figura de Cristovo Colón».

A historia en si é fascinante, e xérame unha curiosidade estraña, pois na era na que as estatuas de Colón (como símbolo) están sendo cuestionadas arredor do mundo, pregúntome que faríamos co Colón galego en Galicia…

1 Comment

  1. O ADN non vai resolver gran cousa, a non ser que haxa coincidencia nas mostras enviadas dos diferentes personaxes para cotexar co ADN de Colón. Devandito isto, o ADN da historia é a documentación, e en canto a Pedro Madruga é clara sen ningunha dúbida, Pedro Madruga morreu en 1486. En que me baseo: na documentación dos Reis Católicos, ao redor de 30 documentos nos cales se menciona a Pedro Madruga como morto ou defunto. Nas sentenzas da Audiencia de Galicia e Chancellería de Valladolid, nas cales se menciona a Pedro Madruga morto, aos seus fillos como orfos e á súa muller como viúva. No testamento de Álvaro Sotomaior, fillo maior de Pedro Madruga, en en o cal di que o seu pai está morto. Nas cartas de traspaso da herdanza dos fillos de Pedro Madruga: Maior, Constanza, Cristóbal, e Fernando ao seu outro irmán Diego, para unir a herdanza nunha mesma casa e que non estivese dispersa, nas devanditas cartas todos mencionan a Pedro Madruga morto. Toda esta documentación vai desde 1486 a 1500.
    Por outra banda, esta as afirmacións do mesmo Colón que fan inviable que fose Pedro Madruga, nos devanditos comentarios ou afirmacións Colón non puido nacer en 1420 a 1432, que é cando naceu Pedro Madruga, non se sabe exactamente en que data da pinza.
    Ademais, Philippot alega que Pedro Madruga era fillo dunha tal Constanza Gonçalve sede Colón, personaxe que nunca existiu documentalmente e que Philippot interpretou erroneamente documéntaa cen na que el se baseaba, o nome era de Constanza Gonçalves sen Colón.
    Ademais, sábese que a nai de Pedro Madruga era Constanza de Zuñiga. Por tanto, no que incumbe a que Colón puidese ser Pedro Madruga mediante a análise do ADN, vai ser un imposible, meditativamente queda moi ben, pero imposible. Creo que Colon era galego, seguindo a teoría de Celso García de Régaa e seguidores: Prudencio Otero, Enrique Zas, Horta e pardo, Rafael Calzada e moitos máis. Podería dar moitos máis argumentos, que farían un imposible da teoría Pedro Madruga-Colón. Un exemplo sería a posición de Portugal no asunto, a teoría de Madruga-Colón toma aos portugueses por parvos…
    Saúdos, Guillermo

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *

Este sitio usa Akismet para reducir el spam. Aprende cómo se procesan los datos de tus comentarios.