Migrations

  1. Muiñeira for Cristina
  2. Muiñeira de Carmen
  3. Blue in green
  4. Dindi
  5. Gaitango (A Cristina Pato)
  6. Remain Alert
  7. Rosiña
  8. Jota de Pontevedra
  9. Pandeirada bestia
  10. Mala entraña ou o Pasodobre de Paderne

Migrations é en realidade e de xeito sinxelo o resultado de anos á procura da miña voz e do meu lugar como artista. É a síntese da miña aprendizaxe, da miña conexión visceral coa música popular galega e da miña carreira no mundo da música.

Migrations é unha forma de entender a música como un ser vivo que medra, cambia e evoluciona mediante a colaboración con outros músicos e a influencia doutras culturas.

Toco a gaita e o piano, dous instrumentos que representan dúas formas moi distintas de entender a música, dous instrumentos que representan dúas culturas completamente diferentes e dúas facetas moi distintas da miña personalidade que converxen neste disco.

A migración é un concepto moi ligado á miña cultura, á miña familia e á miña vida. A idea de obxectos e xente que encontra o seu lugar lonxe do seu fogar sen perder a súa identidade sérveme como metáfora do meu propio camiño para encontrar unha linguaxe musical que faga honra ás miñas raíces, os meus instintos, a miña educación e todas esas cousas fermosas que aprendín doutros artistas na miña viaxe persoal…

Esta é a miña migración persoal e musical cara todas esas cousas que, migrando, foron cambiando constantemente o camiño que se supoñía que tiña que seguir e facerme crear o meu propio camiño…

Productor executivo:
Cristina Pato

Productores artísticos:
Emilio Solla and Cristina Pato

Cristina Pato & The NYC Band:
Cristina Pato: gaita, piano, flute, vocals, pandeireta
Victor Prieto: accordion
Edward Perez: double bass
Eric Doob: drums

Colaboradores:
Edmar Castañeda, arpa (1)
John Hadfield, percusión (1, 3, 6, 7, 8, 9)
Colin Jacobsen, violín (4, 6)
Emilio Solla, piano (5)
Sandeep Das, tabla (6)
Xan Padrón, bouzouki (7)
Mike Block, violonchelo (4, 8)
Roberto Comesaña, acordeón (10)
Suso Vaamonde, gaita (10)

Ler a reseña do New York Times →