Maria Popova

La Voz de Galicia – 10 de Noviembre, 2017 →

Cristina PatoA meirande parte das veces anoto as ideas no que teña á man: o teléfono, o pano de mesa ou o tícket do supermercado, pero hai días que nin sequera téndoas escritas lle atopo forma ás cousas. Perder o tempo é unha arte coma outra calquera, facelo ben leva tempo e dedicación. Sigo dende hai anos á blogueira literaria Maria Popova, que creou Brain Pickings (algo así como Colleita para o Cerebro), unha plataforma dixital na que comparte ideas e lecturas filosóficas e que recibe máis dun millón de visitas ao mes.

Popova, que agora tamén escribe para The New York Times ou The Guardian, comezou o blog hai case dez anos compilando un correo semanal con lecturas interesantes non relacionadas co seu campo laboral que enviaba aos seus colegas de traballo, coa teoría de que a creatividade «é unha forza combinatoria». O blog creceu, fíxose viral, e hoxe é unha das mulleres máis influíntes no mundo literario e cultural dos EE.UU., e ten 33 anos.

O que máis me fascina da súa técnica é o seu poder de síntese e o seu talento para conectar ideas; imaxino o número de libros que le á semana, a súa rutina de lectura e escritura diaria e envexo a súa disciplina. Cando non teño ganas de facer o que teño que facer, leo compulsivamente.

Tento evitar perder o tempo de xeito inútil e por iso non me permito parar; pero ás veces, cando unha para e respira, é cando a idea vén, no medio dun soño, mirando as follas caer, escoitando a choiva. Todos os novembros son grises, a falta de luz, o cansazo; perder o tempo de xeito útil é estar presente, apreciar o miúdo, e esperar a que as cousas atopen o seu lugar. E polo camiño, ser paciente para poder escoitar o teu propio son…

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada.

Este sitio usa Akismet para reducir el spam. Aprende cómo se procesan los datos de tus comentarios.